Ik wandel door een stilleven
De bomen staan geworteld in de grond
De wind is zijn richting ontnomen
De vogels zijn verdoofd
De zon straalt geen warmte
De wolken zijn in hun drijven gestopt
Het enige dat in beweging is,
Is mijn hart dat in stilte klopt
Ik maak een eindeloze wandeling
En ook al ben ik in beweging
Ik ben aangedaan en geraakt
En zo leef ik in stilte in dit stilleven
Van dichtbundel: ‘door licht en donker’
Jarl van Maltha
